Red John (Iggy x Cyber)

Mijn naam is John, al kennen de meeste mij als Red John. Ik ben nu nog niet geboren, maar wacht maar tot ik dat wél ben. De enige goede rust die je nog zal krijgen, is als je diep onder de grond licht, naast de lijken van je familie. Zoals erg duidelijk is ben ik een kater, al zijn poezen ook nodig om dit spel te spelen. Ik ben een Rogue, want ik veracht elke vorm van autoriteit. Ik zal niet luisteren naar mijn ouders, want ze weten het niet beter dan mij - ik ben de enige die echt weet hoe we dit spel spelen. Ik kies de regels, ik kies de tegenspelers. En ik zal dan ook winnen, op het einde. Maar niet zonder jou hevige verliezen toe te brengen. Ik zal niet terugdeinzen voor uitdagingen, want die maken het spel juist leuker. Wat is er nu leuk aan als je niets hoeft te doen?

Ik ben redelijk klein, maar daarmee ook sluw. Mijn vacht heeft een crémekleurige kleur, maar ik ben een Flame Point. Mijn staart is zeer lang, en mijn klauwen scherp geslepen. Ze zijn ideaal om katten mee te bedreigen, of te martelen. dat zijn dan ook mijn favoriete bezigheden; wat is er nu leuker dan de angst in de ogen van je vijand te zien? Mijn ogen zijn felblauw en zo diep, dat niemand erin kan kijken en kan zien wat er in me omgaat. Ik ben een gesloten boek, wat makkelijk is. Ik heb geen emoties, niet zoals de gewone kat althans. Ik ben verheven, ik ben beter dan iedereen van jullie samen. Een clankat zou zeggen dat ik recht uit Starclan kom, maar iedereen weet dat er geen leven na de dood is. Als je sterft, als je levensenergie uit je lichaam vloeit, dan is het gedaan. Wat mij betreft zweef je eeuwig rond in een eindeloos zwart, maar er is niets meer na. Niets.

Mijn moeder heet Iggy. Zei is de enige poes die mijn bescherming verdient, de enige die niet is zoals alle andere: dom en naïef. Iedere poes is op zoek naar liefde, alsof ze niet weten dat dat slechts een illusie is, gecreëerd door ons brein om onze straf, ons leven, draaglijker te maken. Mijn vader is Cyber. Hij denkt dat hij me kan opleren tot een huurmoordenaar, maar daar zit hij ver naast. Ik zal nooit moorden voor iemand anders. Elke moord die ik pleeg is voor mijn eigen plezier, en heeft ook een strategisch doel: alles wat ik doe is gericht op dit spel dat we spelen. Ik heb een heleboel broers en zussen, maar ik geef niet echt om hen. Ik zal hen niet helpen als ze in de problemen zitten, en ik zal ze niet beschermen. Dat moeten ze zelf maar kunnen, ook al weet ik dat ze allemaal zwakker zijn dan mij.

Dat maakt me niet uit. Ik ben een eenzame ziel, en dat zal ik voor altijd zijn. Ongeacht wat er gebeurd in mijn leven, enkel mijn moeder verdient mijn bescherming en enkel zei zal zo dichtbij kunnen komen dat ze me ziet. Nu je weet wie ik ben, en wat ik doe, vrees ik dat ik je niet zomaar naar buiten zal kunnen laten wandelen. Ik denk dat ik maar beter snel van je af kan komen, voor je de regels van mijn spel breekt en al mijn kleine geheimpjes naar buiten gaat brengen. Ik  geef je alvast een kleine voorsprong, dat maakt het spannender...